دیروز که فریاد زدم دوست دارم

گفتی بلند تر نمی شنوم

امروز که به ارامی گفتم دوست ندارم

گفتی هیس... چرا داد میزنی

اسمان امشب به حالم مویه کن

روح تب دار مرا پاشویه کن

اتش افکند عاشقی بر حاصلم

گریه کن ای عشق روحم تیر خورد

 شانه ی احساس من شمشیر خورد

شوخ چشمی بی شکیبم کرده است

با خودم حتی غریبم کرده است

     قاصدک غم دارم  

غم اوارگی و دربدری

غم تنهایی و خونین جگری

قاصدک وای به من

همه از خویش مرا می رانند

همه دیوانه و دیوانه ترم می خوانن

مادر من غم هاست

مهد وگواره ی من ماتم هاست

اسمان نگهم بارانیست

قاصدک غم دارم

غم به اندازه سنگینی عالم دارم

غم من صحراهاست

افق تیره ی او نا پیداست

قاصدک دیگر از این من مو تنهایی

و به تنهایی خود در هوس عیسایی

و به عیسایی خود منتظر معجزه ای غوغایی

قاصدک من زشتم

زشت چون چهره ی سنگ خار دار

زشت مانند زال دنیا.